اجلاس رهبران گروه ۲۰ روز شنبه در ژوهانسبورگ در حالی برگزار شد که نمایندگان ایالات متحده با غیبت عمدی خود، موضع تحقیرآمیز واشنگتن در قبال این گردهمایی مهم بینالمللی را به نمایش گذاشتند. رهبران حاضر در اجلاس پس از مذاکرات فشرده درباره مسائل حیاتی از جمله تغییرات اقلیمی و بحرانهای صلح در غزه، سودان، اوکراین و جمهوری دموکراتیک کنگو موفق به صدور بیانیهای مشترک شدند.
دولت آفریقای جنوبی با رد درخواست آخروقتی واشنگتن برای اعطای مجوز به هشت نفر از کارکنان سفارت آمریکا برای شرکت در جلسه پایانی اجلاس، موضع قاطع خود در برابر رفتارهای یکجانبه آمریکا را نشان داد. این درخواست در آستانه انتقال ریاست گروه ۲۰ به ایالات متحده مطرح شده بود.تنشهای دیپلماتیک میان دو کشور پیش از برگزاری اجلاس نیز آشکار بود، به طوری که رونالد لامولا، وزیر روابط بینالملل آفریقای جنوبی، بار دیگر بر اتهامات قبلی مبنی بر دنبال کردن «دستور کار برتری سفیدپوستان» توسط واشنگتن تأکید کرد.
سخنگوی ریاست جمهوری آفریقای جنوبی با تأیید این که رئیسجمهور رامافوسا ریاست گروه ۲۰ را به مقامی دونپایه واگذار نخواهد کرد، بر تعهد این کشور به برابری حاکمیت دولتها در عرصه بینالمللی پای فشرد. رهبران کشورهایی از جمله فرانسه، هند، چین، برزیل، ترکیه و آلمان همراه با شمار زیادی از رهبران عرب و آفریقایی در این اجلاس حضور داشتند.
صندلی خالی معاون رئیسجمهور آمریکا، که دو هفته پیش از اجلاس انصراف داده بود، نماد روشنی از بیتوجهی دولت آمریکا به نهادهای چندجانبه بینالمللی بود.
دولت ترامپ با اعلام تحریم اجلاس در اوایل نوامبر، مدعی «آزار و اذیت اقلیت سفیدپوست» در آفریقای جنوبی شده بود، ادعایی که حتی در میان تنشهای دیپلماتیک نیز بیسابقه تلقی میشود.
با این وجود، نمایندگان ۱۹ کشور شرکتکننده در گامی مهم که پیروزی دیپلماتیک برای آفریقای جنوبی محسوب میشود، پس از پنج روز مذاکره فشرده از جمله یک جلسه شبانهروزی، بر سر متن یک بیانیه مشترک به توافق رسیدند.
سخنگوی ریاست جمهوری آفریقای جنوبی با اشاره به موفقیت این کشور در تقویت صدای آفریقا در دستور کار توسعه جهانی، خاطرنشان کرد که این قاره به کرات در متن بیانیه نهایی مورد تأکید قرار گرفته است.
غیبت عمدی مقامات آمریکایی در این اجلاس مهم بینالمللی، در حالی صورت میگیرد که واشنگتن همچنان ادعای رهبری جهانی را دارد. کارشناسان بینالمللی، رویکرد ترامپ را نمونهای از قلدری در عرصه دیپلماتیک خواندهاند که در نهایت به انزوای بیشتر واشنگتن در جامعه بینالمللی منجر خواهد شد.