در حالی که نبردهای سنگین بین ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع در ایالتهای کردفان شمالی و غربی ادامه دارد، موج جدید آوارگان بحران انسانی را در این کشور تشدید کرده است. منابع محلی از پیشروی نیروهای نظامی در محورهای استراتژیک خبر میدهند، درحالی که سازمانهای بینالمللی از کمبود شدید منابع برای کمک به میلیونها آواره و کودکان قربانی درگیری خبر میدهند.
ارتش سودان در جبهههای مختلف در ایالتهای کردفان شمالی و غربی (جنوب سودان) درگیر نبردهای متعددی است، در حالی که رنج آوارگانی که از وحشت جنگ فرار میکنند، همچنان ادامه دارد و درخواستهای بینالمللی برای افزایش منابع برای تأمین نیازهای آنها مطرح است.
منابع خبری از نبردهای شدید بین ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع در غرب العبید، مرکز ایالت کردفان شمالی، و در بابانوسا، شهری بزرگ در ایالت کردفان غربی، و همچنین در شهرهای بخش شمالی این ایالت خبر داد.
منابع نظامی به اذعان داشتند که نیروهای پشتیبانی سریع مواضعی را در بابانوسا با پهپاد و توپخانه گلولهباران کردند.منابع خبری اعلام کردند که نیروهای ارتش سودان و متحدان آنها در محور ام سمیمه در ایالت کردفان شمالی و در محور غربی شهر الخوی در ایالت کردفان غربی در حال پیشروی هستند.ام سمیمه منطقهای استراتژیک است که تقریباً در 50 کیلومتری غرب العبید واقع شده و ایالتهای کردفان شمالی و غربی را به هم متصل میکند.
در حال حاضر، پس از آنکه نیروهای پشتیبانی سریع در ۲۶ اکتبر کنترل الفاشر، پایتخت دارفور، را به دست گرفتند و طبق اسناد سازمانهای محلی و بینالمللی، مرتکب قتل عام علیه غیرنظامیان شدند، درگیریها در منطقه کردفان ادامه دارد.
بحران انسانی در سودان به دلیل جنگ مداوم که از آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد و منجر به مرگ دهها هزار نفر و آوارگی تقریباً ۱۳ میلیون نفر شده است، در حال تشدید است.
مدیر بخش اورژانس کمیسیون کمکهای بشردوستانه در ایالت نیل سفید، اظهار داشت که این منطقه بیش از ۱۶۰۰۰ آواره جدید از ایالت کردفان شمالی (در مرکز کشور) و دارفور در غرب را پذیرفته است.
وی خاطرنشان کرد که ایالت نیل سفید اکنون پذیرای تعداد فزایندهای از افرادی است که از مناطق جنگی فرار میکنند و تعداد کل آوارگان به بیش از دو میلیون نفر رسیده است.
نماینده یونیسف در سودان، به نوبه خود گفت که منابع موجود برای تأمین نیازهای کودکانی که از درگیری فرار میکنند، کافی نیست. وی افزود که بسیاری از کودکان شاهد جنایاتی بودند که علیه خانوادهها و بستگانشان در الفاشر رخ میداد. وی در مصاحبهای با الجزیره افزود: «منابع کافی برای تأمین نیازهای کسانی که از الفاشر، که مرکز بحران است، فرار میکنند، وجود ندارد. برخی از کودکان حمایت دریافت میکنند و ما در تلاشیم تا به آنها آموزش ارائه دهیم، اما آنها درصد کمی را تشکیل میدهند، زیرا ۸۰٪ از آنها به مدرسه نمیروند. آنچه در واقع داریم تنها ۲۵٪ از منابع مورد نیاز برای رسیدگی به بحران است.»