گزارشی در مورد ائتلاف نویسندگان ضد نسلکشی، در برابر روزنامه نیویورک تایمز
ائتلاف «نویسندگان مخالف جنگ علیه غزه» (WAWOG) با قطع اشتراک و خودداری تبلیغکنندگان و نویسندگان از انتشار مطالب در این روزنامه، خواستار تحریم روزنامه «نیویورک تایمز» به دلیل نقش آن در توجیه نسلکشی انجام شده توسط اشغالگران اسرائیلی علیه نوار غزه شد.
این ائتلاف، از طریق گزارشی که توسط وبسایت آمریکایی «موندویس» منتشر شده است، به روابط قدیمی و جدیدی که سردبیران این روزنامه را به جریانهای صهیونیستی مرتبط میکند، پرداخته و بخش نظرات این روزنامه را باعث بازسازی چهره اشغالگری و تضعیف ارزش پاسخگویی روزنامهنگاری توصیف کرده و بر اهمیت مبارزه با تلاشهای نهادهای همدست در نسلکشی غزه برای فرار از پاسخگویی و مصونیت از مجازات تأکید کرده است.
ائتلاف، بیانیهای از حسام شبات، روزنامهنگار شهید، را یادآوری کرد که گفته بود: «یکی از دلایلی که ما همچنان بمباران میشویم، نیویورک تایمز و اکثر رسانههای غربی هستند.»
این ائتلاف که پس از آغاز جنگ علیه غزه پدیدار شد، خود را متشکل از تعدادی از نویسندگان، ویراستاران و فعالان فرهنگی معرفی میکند که به همبستگی با مردم فلسطین متعهد هستند و خواستار پایان جنگ علیه غزه، توقف حمایت نظامی آمریکا از ارتش اشغالگر و پاسخگو کردن آن در قبال جنایاتش میباشند.
به گفته این ائتلاف، نیویورک تایمز نقش مهمی در مشروعیت بخشیدن به نسلکشی ایفا کرد، زیرا در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ دروغی رد شده در مورد دخالت مبارزان مقاومت در خشونت جنسی را مشروعیت بخشید، در مورد هدف قرار دادن بیمارستانها توسط ارتش اشغالگر تردید ایجاد کرد، زبان را تحریف کرد تا از نسبت دادن مسئولیت ترورهای هدفمند خودداری کند و با تضعیف UNRWA و کماهمیت جلوه دادن محاصره مداوم غزه توسط رژیم صهیونیستی، به ایجاد شرایط قحطی کمک کرد.
این ائتلاف خاطرنشان کرد که این روزنامه پس از آتشبس، با عجله به دنبال ترمیم وجهه اشغالگری بود، همانطور که در سال ۱۹۸۲، زمانی که قتل عام صبرا و شتیلا به اعتبار اشغالگری در غرب آسیب رساند، همانطور که نسلکشی گسترده در غزه طی دو سال گذشته به آن آسیب رسانده است.
همچنان که تعدادی از سردبیران ارشد، روزنامهنگاران و مدیران اجرایی نیویورک تایمز که اخبار فلسطین را پوشش میدهند، در ارتش اشغالگر خدمت کردهاند و بستگانی دارند که در آن خدمت کردهاند. این ائتلاف گفت که برخی از آنها مستقیماً در مراکز تحقیقاتی اسرائیل کار کردهاند یا هنوز مشغول به کار هستند و در خانههای دزدیده شده فلسطینیان زندگی میکنند.
«نویسندگان مخالف جنگ علیه غزه» بیش از یک سال پیش کمپینی را برای بایکوت، عدم سرمایهگذاری و لغو همکاری با روزنامه تایمز آغاز کردند و در تغییر دیدگاه نسبت به این روزنامه موفق شدند.
سازماندهندگان این ائتلاف به آنچه که آنها نقش کلیدی بخش نظرات روزنامه تایمز در تطهیر اعتبار این روزنامه و پنهان کردن مسئولیت آن در پوشش جانبدارانه از اشغال توصیف کردند، اشاره کردند. این بخش با تظاهر به تنوع و باز بودن، مقالاتی از نویسندگان جوان سیاهپوست و رنگینپوست منتشر میکند، اما از استخدام آنها به عنوان روزنامهنگار در روزنامه خودداری میکند و این تلاشی برای جلب نظر صهیونیستها و افراد باوجدان است.
این ائتلاف، به همراه سایر سازمانها، خواستار رد هرگونه درخواست برای نوشتن در صفحات نظرات روزنامه تا زمان برآورده شدن سه خواسته اساسی شدند: حذف مقاله مشکوک «فریادهای بیکلام» که ادعاهای اشغالگران در مورد ادعاهای تجاوز جنسی در عملیات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ را تقویت میکرد؛ اینکه هیئت تحریریه از نفوذ عظیم خود بر افکار عمومی لیبرال برای درخواست تحریم تسلیحاتی استفاده کند؛ و در نهایت، اینکه روزنامه با بهروزرسانی راهنمای پوشش خبری، دستورالعملهای منبعیابی و استناد به منابع و شیوههای استخدامی، به تعصب عمیق علیه فلسطینیها در اتاق خبر خود اذعان کند.
بیش از ۳۰۰ چهره برجسته از جمله رشیده طلیب، نماینده مجلس آمریکا، سالی رونی، نویسنده و هانا انبیندر، بازیگر، اعلام کردند که تا زمانی که نیویورک تایمز سیاستهای سردبیری خود را اصلاح نکند، از نوشتن برای این روزنامه خودداری خواهند کرد.
پس از راهاندازی این کمپین، ۲۰۰ نفر دیگر به آن پیوستند و از دیگر شرکتکنندگان برجسته میتوان به رشید خالدی، استاد دانشگاه خاورمیانه، چلسی منینگ، افشاگر ویکیلیکس، ریما حسن، عضو پارلمان اروپا، گابور متیو، پزشک و نویسنده کانادایی، گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست، سالی رونی، نویسنده ایرلندی، سوفی کمپه و روبی کاور، نویسندگان و هانا انبیندر، هری نیو و ایندیا مور، بازیگران، اشاره کرد.
حتی در آخرین ماه جنگ، درست قبل از اعلام آتشبس، اعتراضات در مقابل برخی از سازمانهای خبری مغرض ادامه یافت. یکی از این اعتراضات در پایان ماه اوت گذشته رخ داد، زمانی که فعالان در همبستگی با غزه، رنگ قرمز را روی ورودی یک ساختمان مسکونی در منهتن که جوزف کان، سردبیر نیویورک تایمز، در آن زندگی میکرد، پاشیدند و عبارت «جو کان دروغ میگوید، غزه در حال مرگ است» را نوشتند.
فعالان در بیانیهای در آن زمان اعلام کردند که این روزنامه «فاحشهترین تبلیغات را از ۷ اکتبر منتشر کرده است» که اشاره به مقالهای از آنات شوارتز، روزنامهنگار صهیونیست، با عنوان «فریادهای بدون کلام» داشت که بر اساس دروغهایی مبنی بر استفاده جنگجویان حماس از خشونت جنسی در طول عملیات طوفان الاقصی نوشته شده بود.
طبق این بیانیه، پس از افشای دروغها و ادعاهای این مقاله، این کشیش کمپین نژادپرستانهای علیه کارمندان عرب و خاورمیانهای این روزنامه رهبری کرد تا افشاگرانی را که دروغهای روزنامه را افشا کردهاند، شناسایی کند.